The Greatest Show on Earth

Er is momenteel geen sport ter wereld die in de buurt komt bij de cijfers van de Formule 1. Zelfs moneymakers als American football, basketball en baseball zien vol bewondering toe hoe massa’s op vijf continenten en de internationale rich & famous in de ban van het racespektakel zijn geraakt. Met dit jaar liefst 24 voorstellingen in de aanbieding. Van Monaco tot Las Vegas en van Spa tot Zandvoort. Jaap de Groot beweegt zich al jaren door deze samenscholing van topcoureurs en celebrity’s en maakt de tussenstand op van The Greatest Show on Earth.

Tekst: Jaap de Groot

Beeld: Getty Images | Red Bull Content Pool

Groter dan dit gaat het niet worden. Maar niet heus… Steeds als je denkt dat voor de Formule 1 de grens is bereikt, wordt die weer overschreden. Zelfs tijdens de afgelopen winterstop werd de ene na de andere partner vastgelegd en tekenden circuits en mondiale metropolen vaak tienjarige contracten. Intussen is de jaaromzet opnieuw met 25 procent gestegen van 2,6 miljard dollar in 2022 naar 3,2 miljard in 2023. Neem Ferrari, nog altijd het rode kroonjuweel van de snelste sport op aarde. Het Italiaanse moederbedrijf van de prima donna van de Formule 1 boekte voor het eerst in de historie een nettowinst hoger dan 1 miljard euro. Vooral te danken aan de verkoop van de duurdere modellen Purosangue, 296 GTB en SF90. Op een omzet van 6 miljard euro steeg de nettowinst daardoor met 34 procent tot boven de 1,2 miljard euro. Ondanks aanzienlijke prijsverhogingen werden wereldwijd in 2023 toch 13.663 sportwagens verkocht, 442 meer dan een jaar daarvoor.

Kermis

Niet toevallig was de grootste toename te zien in Noord-Amerika, waar de Formule 1 de afgelopen jaren een spectaculaire groei doormaakt. Een belangrijke impuls kwam door de Netflix-serie Drive to Survive, een eigen productie van de aan Rupert Murdoch’s Liberty Media gelieerde Formule 1-eigenaar Formula One Management (FOM). Waarmee, richting de Amerikaanse jeugd, vol in de roos werd geschoten. Niet geheel toevallig is het contract met het beroemde filmconcern Walt Disney Company inmiddels ook verlengd, om zo via Engels- en Spaanstalige kanalen nog effectiever op de Amerikaanse markt te kunnen schakelen. Verder is de film Ferrari, over het leven van oprichter Enzo Ferrari, met Penelope Cruz en Adam Driver in de hoofdrollen, een internationale box office-hit. Met spectaculaire gevolgen voor de beurswaarde van het in het dorpje Maranello gevestigde concern. Het aandeel Ferrari scoorde zelfs de hoogste koers sinds het op de beurs genoteerd staat.De 351 euro per aandeel zorgde dat de totale beurswaarde van de autogigant naar 68 miljard euro steeg. Een stijging die niet alleen geïnitieerd is door de imponerende jaarcijfers: het kan niet los worden gezien van de transfer van zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton per 2025 van Mercedes naar Ferrari. Wat duidelijk maakt dat binnen de grootste show op aarde imago inmiddels doorslaggevender is dan prestaties, want daar moet Ferrari het in de Formule 1 al jaren niet van hebben. Het onderstreept nog eens extra het proces dat op de circuits plaatsvindt. Het gros van de miljoenen bezoekers aan de 24 grands prix komen niet om van de sport te genieten, maar om het evenement te beleven. Een ontwikkeling waarbij het in 2021 in de Formule 1 teruggekeerde Circuit Zandvoort een sleutelrol heeft vervuld door de drie racedagen in één grote partyspektakel te transformeren. Compleet met kermis, artiesten en 24/7 feestende mensenmassa’s. Of zoals Mercedes-topman Toto Wolff het na de eerste versie in 2021 verwoordde: “Zandvoort heeft met deze unieke aanpak de grand prix naar een next level gebracht.”

Stevige beats

Inmiddels heeft de aantrekkingskracht van de Formule 1 ongekende vormen aangenomen.  Waarbij enkele bijzondere ervaringen van schrijver dezes een indicatie zijn van hoe de sky the limit is geworden. Zoals het moment dat ik niets vermoedend door de paddock in Bahrein slofte en gitaarklanken opving met een opvallende gelijkenis met die van Carlos Santana. Het zou toch niet waar zijn? Ja, dus! Midden in de woestijn, met op de achtergrond de ondergaande zon, stond daar voor slechts een paar honderd toeschouwers mijn grote gitaarheld binnen handbereik op het podium. Oye como va? Nou, uitstekend! Het minimale aantal toehoorders maakte blijkbaar niets uit: er kon weer een grote naam worden uitgedragen en vooral om dat effect was het te doen. Of de keer dat onze eigen DJ Afrojack met Christina Aguilera een grand prix op moest fleuren. Niet in Monaco of Las Vegas, maar aan de boorden van de Kaspische Zee in de Azerbeidzjaanse hoofdstad Bakoe. Ook zo’n plek waar ze dankzij olie-inkomsten niet op een miljardje meer of minder kijken. Verder staat het optreden van tenor Plácido Domingo op het circuit van Mexico-Stad nog stevig op het netvlies, passeerde ik in de paddock van de Texaanse grand prix-filmster Keanu Reeves, regisseur Oliver Stone, oud-president Bill Clinton (“Hi, where are you from? Holland? I love your apple pie!”) en was ik plotseling omsingeld door de Dallas Cowboys Cheerleaders. Geen moment heb ik overwogen om hulp in te roepen. Ook dit seizoen heeft de Texaanse muziekstad Austin weer de meest imponerende cast buiten de track weten vast te leggen. Voor een driedaagse passe partout (goedkoopste set kost 300 dollar) krijg je niet alleen dagelijks snelle wagens te zien, maar mag je op vrijdag ook gratis naar het optreden van The Killers, op zaterdag naar Queen (met Freddy Mercury-vervanger Adam Lambert) en zondag zorgt onze eigen Tiësto voor het grand dessert na de grand prix. Zoals Nederlandse deejays toch tot de vaste gezichten van de Formule 1 behoren. Wat te denken van Armin van Buuren in Sjanghai, die voorafgaand aan de Grand Prix van China in de garage van Max Verstappen de monteurs van Red Bull Racing met stevige beats mocht opwarmen… Zoals hij dat ook voor bijna 200.000 toeschouwers in Mexico-Stad deed. Niet alleen de plek waar Verstappen vijf van de laatste zes grands prix wist te winnen, in zijn slipstream mochten steeds vaderlandse dance-iconen als Hardwell, Martin Garrix, Tiësto en Armin van Buuren de boel op stelten zetten.

Lokroep

Geen wonder dat ook het internationale bedrijfsleven door deze heftige lokroep wordt aangetrokken. Inmiddels staat de teller op zo’n vierhonderd concerns die direct aan de Formule 1 verbonden zijn. Waren dat ooit vooral aan de auto-industrie gelieerde partners, inmiddels heeft zelfs de chique Financial Times zich aan het loket gemeld en is nu verbonden aan Aston Martin. Zo nadert Formule 1 zelfs het onaantastbare lijkende marktleiderschap van de NFL, de met goud, glitter en Taylor Swift besprenkelde competitie van het American football. Daarin is de vastgestelde waarde van de 32 participerende teams 143 miljard dollar; gemiddeld 5,2 miljard per organisatie. Daar komt Formule 1 nog niet bij in de buurt (21 miljard dollar, gemiddeld 1,9 miljard per team), maar qua marketingwaarde van coureurs en volgers op social media schurken Verstappen & co wel tegen Patrick Mahomes en zijn makkers aan. De inkomsten van de Nederlander zijn nagenoeg gelijk aan die van de quarterback van Super Bowl-winnaar Kansas City Chiefs: 70 miljoen dollar per jaar.Hetzelfde geldt voor de coureur en quarterback met de hoogste marktwaarde: Lewis Hamilton en de inmiddels gestopte Tom Brady. Beiden staan tevens te boek als zeer succesvol ondernemer. De Britse coureur incasseert via onder andere zijn bij Tommy Hilfiger ondergebrachte kledinglijn, vegaburgerketen en food delivery app, substantieel méér dan zijn rond de 65 miljoen dollar geschatte Formule1-inkomsten. Met als gevolg dat de commerciële marktwaarde van Lewis Hamilton gelijk is aan die van Tom Brady: 300 miljoen dollar. Hetzelfde geldt voor social media en betalende toeschouwers. De NFL scoorde het afgelopen seizoen gemiddeld 70.000 fans per wedstrijd, terwijl de Formule 1 daar aardig bij in de buurt komt. Sterker: op de zondag van de race werden op Silverstone (140.000), in Austin (140.000) en Mexico-Stad (200.000) extreem hogere aantallen geregistreerd. En omdat de Formule 1 een aanzienlijk jonger en meer diverse fanbase kent dan de NFL, lijkt het er niet bepaald op dat deze hype op korte termijn gaat inzakken.

Viva Las Vegas

Een ontwikkeling waar iemand als Max Verstappen nog aan moet wennen. Bij de beste en snelste coureur ter wereld zit de pure sport diep in zijn DNA; hij heeft hij het niet zo op de toenemende toeters en bellen op en rond het circuit. Dat escaleerde enkele maanden geleden in Las Vegas, notabene het epicentrum van alle glitter en goud. Met zijn onverbloemde kritiek zag de 26-jarige coureur (“Het gaat hier maar één procent om het racen. Ik voel me net een clown”) daarbij het belang van zijn branche over het hoofd en onderkende hij onvoldoende dat zijn megasalaris vooral het gevolg is van de toenemende marktwaarde van de Formule 1. Door als boegbeeld een lange neus richting de blinkende bijzaken te trekken, werd als een tand door de lip van Formula One Managment en de teameigenaren gezien. Uitgerekend midden tijdens het proces waarin zij maximaal van het momentum proberen te profiteren.Veelzeggend was dat Max ook door de leiding van zijn eigen Red Bull stevig de les werd gelezen. Dat deze boodschap duidelijk binnen was gekomen, bleek 24 uur later al. In een racepak, dat een kopie was van de glitterende one-piece-set van Elvis Presley, stal hij alsnog de show op de Strip. Toen Max op het podium ook nog de vuist balde en daarbij de titel van de Elvis-hit Viva Las Vegas uitschreeuwde, was alles weer vergeten en vergeven. Wat duidelijk maakt dat, zelfs al heb je drie wereldtitels op zak, iedereen ondergeschikt is aan The Greatest Show on Earth.

MASTERS Magazine

Dit artikel is afkomstig uit MASTERS Magazine. Hoe passie, vakmanschap en bevlogenheid de zintuigen kunnen opwinden. Dát is de rode draad van de voorjaarseditie van MASTERS, die voert langs menig horecaondernemer: van de grote winnaar van de afgelopen Michelin-ceremonie, Jurgen van der Zalm van Vinkeles, tot ‘Horecaondernemer van het Jaar’ Herman Hell. Over Michelin gesproken: wat is eigenlijk de impact van de groene ster, die in 2021 het hemellicht zag? MASTERS legde die vraag voor aan een zestal prominente chefs. Dennis Albada Jelgersma doet tijdens een zakenlunch in restaurant Bridges uit de doeken hoe hij boert als wijnboer en het leven viert: “Niet met een blokje kaas en een lauw pijpje.” Dat een goede outfit als een feestmaal voor het oog is, bewijzen de appetijtelijke creaties in Culinaire Couture. Ook is de fascinerende fotografie van David Yarrow een lust voor het oog. We stappen in de Lucid Air Touring om te ervaren of de elektrische auto net zo op de zintuigen kan werken als de verbrandingsmotor. En we betreden de hemel voor audiofielen: Bang & Olufsen Brussee. Kortom: volop prikkels voor de leespapillen. Een nummer om van te smullen!

Bestel hier MASTERS Magazine #57