LEN DE KOSTER, DIRECTEUR ETC DESIGN CENTER EUROPE

Len de Koster is directeur van ETC Design Center Europe: het walhalla in de nationale en internationale interieurbranche met onder andere meubels, woondecoratie, textiel en verlichting. Met maar liefst 15.000 vierkante meter aan high-end interieur én exterieur doe je met recht inspiratie op bij het interior platform. De Koster is een rasechte ondernemer die na zijn middelbareschooltijd startte met verschillende ondernemingen en deze mentaliteit ook meegeeft aan zijn kinderen. Maar wie ‘gaf’ Len de ondernemerskracht en zijn carrièreplatform? Wie was zijn kruiwagen?Tekst: Mical Joseph
Beeld: ETC Design Center Europe

Wat was jouw allereerste baan?

“Mijn vader was directeur van Neckermann en hij vond dat ik moest werken voor mijn geld. Als 14-jarige was ik hulpje bij Neckermanns transporteur die meubels bezorgde bij de klanten thuis. In de vakanties was ik druk bezig met deze bijbaan en genoot ik daar met volle teugen van. Ik verdiende een zakcentje én stond in contact met veel mensen.

Vanaf jongs af aan wist ik dat ik later wilde gaan ondernemen en op 19-jarige leeftijd had ik mijn eerste kledingzaak in Den Bosch. Mijn moeder had haar eigen modevakschool dus vandaar dat ik de mode-industrie ook interessant vond. Naast dat mijn ouders ondernemers waren, was mijn opa dat ook. Hij had zijn eigen meubelfabriek. Dit trok mij ook erg aan.”

Hoe ben je in je huidige werk terechtgekomen?

“Vanuit de mode leerde ik mijn vrouw kennen en rolde ik via mijn schoonvader in het vastgoed. Door beleggingen kocht ik op een gegeven moment het ETC-pand, maar het pand moesten we nog flink opknappen. Het was crisistijd en het gebouw stond écht aan de grond, maar ik keek door de ‘lelijkheid’ van het pand. Als jong jochie speelde ik namelijk op dat terrein, omdat mijn vader een tijd bedrijfsleider was bij de rubberfabriek die zich daar bevond. Ik zag veel potentie in het project.

In 2008 nam ik het terrein over en kwam alles samen in ETC Design Center samen: mijn liefde voor stoffen, meubels en vastgoed.”

Wie was daarin jouw kruiwagen?

“Ik heb verschillende kruiwagens gehad. Ik geloof dat als je verder wil komen in het leven, je soms een kruiwagen nodig hebt en dat is ook helemaal niet erg. Mijn ouders waren grote kruiwagens voor mij, want zij hebben mij enorm geholpen en gesteund toen ik mijn modezaak startte. In het vastgoed was mijn schoonvader een belangrijke kruiwagen. Hij hielp mij zowel financieel als emotioneel, ik vergaarde veel kennis door zijn steun.

Wat mij bij blijft is dat ik als ondernemer vroeger veel wijsheid en raad in de wind sloeg en het allemaal zelf wel dacht te weten. Eenmaal ouder stond ik open voor advies en nam ik de externe kennis veel meer ten harte.”

Wat is je allergrootste passie in je vak?

“Het mooiste van mijn vak vind ik de passie, ambacht en ambitie die ik zie bij de bedrijven die bij ETC staan. Zo heeft één van mijn standhouders, een vrouw die alweer de zevende generatie van dat bedrijf is, de stof voor de troon van afgelopen Prinsjesdag met de hand geweven. Ze is hier maar liefst negen maanden mee bezig geweest. En in die negen maanden heeft deze standhouder natuurlijk persoonlijk betere en slechtere dagen gekend, dit fluctueert in de stof en zo krijg je mooie nuances in de stof. Er zit een heel verhaal achter dit product en dat heb je natuurlijk bij elk product van de standhouders bij ETC.

Naast de standhouders heeft de kankerbestrijdingstichting Alpe d’HuZes ook een plek bij ons. Ik vind dat je elkaar moet helpen en dit prachtige initiatief heeft mijn hart gestolen. Na diverse gevallen in mijn directe omgeving sprak deze stichting mij nog meer aan en heb ik naar aanleiding van een benefitavond aangeboden om een plek vrij te stellen aan hen.”

Wat is het grootste leermoment geweest in je carrière?

“Geen concessies doen en blijven staan waar je voor staat leerde ik na het runnen van de modezaak. Doordat ik toentertijd af en toe concessies deed, was mijn concept niet meer waterdicht en verloor het een stuk van haar identiteit. Met ETC doen wij geen concessies en zo behouden wij onze doelgroep.”

Welk advies zou jij je 18-jarige zelf geven?

“Doe de dingen precies hetzelfde zoals je gedaan hebt. Ik heb namelijk nergens spijt van en ook al gaan sommige zaken niet zoals het ‘moet gaan’, alles komt uiteindelijk altijd goed.”

Ben jij voor iemand een kruiwagen geweest?

“Ik probeer een kruiwagen te zijn voor zowel mijn kinderen als mensen die in dezelfde branche zitten. Mijn kinderen helpen ook in het bedrijf, maar hebben ook hun eigen projecten naast het bedrijf. Zo heeft mijn oudste dochter haar eigen bedrijf en studeren de andere twee nog. Wel heeft één van mijn studerende dochters al een businessplan geschreven. Ik vind het leuk om mee te helpen in het proces.”