Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Het Saint-Tropez van Portugal

De regio Alentejo in Portugal is zó dichtbij en toch ben je er in een andere wereld. We slapen in eco-resorts in bossen en wijnvelden, zadelen paarden op voor een rijtoer en proeven de lokale keuken.
Esther Quelle

Aan de bomenrij lijkt geen einde te komen. We zijn op weg van Lissabon naar Comporta in de Alentejo, een uitgestrekte en bosrijke regio in Zuid-Portugal, net boven de Algarve. Comporta is een hippie-chic stadje aan de kust. Diep verscholen tussen het groen ligt hotel Sublime Comporta. De oprijlaan voert langs naaldbomen, kurkeiken en olijfbomen. Het kan niet missen: dit spa-resort is een heerlijke hideaway. Het hotelterrein beslaat zeventien hectare en reikt tot aan de Atlantische kust. Slechts een klein gedeelte is bebouwd, de rest is ongerepte natuur. Eco-luxe ten top! We worden welkom geheten met een geurig opfrisdoekje en thee getrokken van kruiden uit de eigen organische tuin. Daarnaast produceert Sublime Comporta z’n eigen olijfolie, honing, rijstbier, wijn en gin. We vleien ons neer op een van de loungeterrassen met vuurschalen rond het hoofdgebouw. De lobbybar heeft een open haard. Dat zorgt voor een cosy lodgegevoel, ongeacht het seizoen. De interieurstijl is boho-chic, de sfeer sophisticated en toch allesbehalve opgeprikt. In het restaurant naast de lobbybar proeven we Portugese blauwe kreeft. Ook is een Chef’s Table te boeken in het paviljoen in de moestuin. We overnachten in een van de villa’s met zwembad, opgetrokken uit natuurlijke materialen als hout en steen. Architect José Alberto Charrua en interieurdesigner Miguel Câncio Martins uit Portugal tekenden voor het ‘sublieme’ ontwerp van Sublime.

Country-chic Comporta

Het dorpje Comparta ligt aan een smalle landtong die de scheidslijn vormt tussen de Atlantische Oceaan en de monding van de Sado-rivier. Op weg naar het dorpje ontwaren we ooievaars op de lantaarnpalen. Zoals veel vissersdorpjes in de Alentejo heeft ook Comporta witte huizen met rode dakpannen. In het dorpscentrum treffen we country-chique modeboetieks en restaurants. We strijken neer onder de eucalyptusboom van café Almo. Deze dikke boom is meer dan twee eeuwen oud. “De boom was altijd al een ontmoetingsplek”, vertelt serveerster Amanda. Café Almo zweert bij een biologische keuken. “Wat dat betreft is er in dit traditionele dorp nog een wereld te winnen”, lacht ze. Wij hebben een lunch gereserveerd bij de Beach Club van hotel Sublime Comporta aan het hagelwitte strand Praia do Carvalhal. Op zee wordt volop gesurft. De Beach Club zit in een houten paviljoen. De cocktails en mocktails hebben geestige namen als Back to basil en Mint to be. We verorberen vis en fruits de mer: makreel, tonijn, oesters… Het liefdeskoppel aan de tafel naast ons geniet zichtbaar van gegrilde kreeft en reuzengarnalen. Ze stellen zich voor als Claudia en Esfan uit Antwerpen en we raken in een geanimeerd gesprek over het reisleven. Esfan Eghtessadi blijkt de oprichter te zijn van het succesvolle Belgische modelabel Essentiel en ook Claudia heeft sinds kort haar eigen duurzame modelabel, A-Typiq.

De spa en het zwembad van hotel Sublime Comporta

 

Een verfrissende mocktail bij de beach club van Comporta

De paarden van Madonna

Comporta ligt in de streek Herdade da Comporta, een natuurgebied langs de Atlantische kust met kilometerslang ongerept zandstrand. Het witte strand, de duinen en de rijstvelden – een fenomeen hier – lenen zich voor eindeloze paardrijtochten. Als iemand het kan weten, is het Madonna. De Queen of Pop bezit een huis in Lissabon en als ze in Portugal is, doet ze naar verluidt niets liever dan bij Comporta langs de branding galopperen. “De mooiste plek waar ik ooit heb gereden”, zou ze hebben verteld aan José Ribeira, eigenaar van manege Cavalos Na Areia (Cavalosnaareia.com) waar haar paarden op stal staan. Een hobbelige zandweg leidt naar het toegangshek. We zien al direct een witte merrie in de wei dartelen. José Ribeira groeide op met paarden, ze zijn z’n lust en z’n leven. Ribeira: “Ik begon ooit met vijf paarden, nu zijn het er zestig.” Twee ervan zijn van Madonna, de hengsten Ubi en Eco. Ubi is bruin, Eco zwart. Een Zwitsers gezin – vader, moeder, dochter (8) en zoon (6) – maakt zich op voor een rijtoer. Het jongetje berijdt Ubi. “Wow, je hebt het paard van Madonna!”, juichen we. “Wie is Madonna?”, vraagt hij. Van “Papa Don’t Preach”, zegt de vader. “Like a Virgin”, verduidelijkt de moeder. Tevergeefs. Als wij even later het strand op lopen, komt het gezin langs de waterlijn voorbijdraven over het oneindige serene zandstrand. Wat een rijkdom… We begrijpen Madonna. Alleen jij, je paard, het witte zand en de blauwe zee.

 

Rijtoer over het ongerepte strand van Comporta

Wijngoed vol weelde

We gaan op weg naar ons volgende onderkomen, Herdade da Malhadinha Nova in het binnenland van de Alentejo, en maken een omweg via het historische stadje Évora (zie kader), al is het maar om de Romeinse tempelruïne te zien. Na een uitgebreide tussenstop rijden we verder over verharde wegen, totdat de gps ons over een rulle zandweg dwars over het platteland stuurt. Een hagelwit domein doemt op tussen de olijf- en wijngaarden. Malhadinha Nova behoort net als Sublime Comporta tot Mr & Mrs Smith luxury-escapes. De receptie zit in een ultramodern proeflokaal. De eigenaars hebben een liefde voor design, zo ontdekken we al snel. Behalve wijn zijn er onder meer geurkaarsen van Baobab en bestek van Cutipol te koop. Verspreid over het enorme terrein (450 hectare) staan diverse accommodaties. Het begon in 2008 met een Country House dat werd verbouwd tot hotel. Het kreeg zachtblauwgrijze muren in plaats van het Portugese felle blauw. Op een steenworp ervan ligt Casa das Pedras: vier hypermoderne suites. Hier slapen wij! De fraaie okergele stoffen en honingkleurige muren verwijzen naar de goudgele tint van hooi, horen we later van eigenaresse Rita Soares die de interieurs zelf ontwierp. Zo heeft elk onderkomen bij Malhadinha een link met het landleven in de Alentejo. In de badkamers prijken producten van Bulgari. Via glazen schuifdeuren stappen we zó de relaxpool in op het terras met uitzicht op de wijnvelden.

De craziness van Wanders

Rita Soares en haar man João uit Lissabon kochten het landgoed in 1998. Ze runnen het met veel liefde en hebben hart voor hun medewerkers. Rita deed het interieur, João pakte – samen met architecten – het exterieur aan. Volgens de strenge regels in de Alentejo mag er niets nieuws worden gebouwd, dus is alles op het terrein vernieuwde oudbouw. Er zijn vijf accommodaties op het landgoed zelf en nog eentje in het dorpje Albernoa. “Barefoot luxury is het concept”, vertelt Rita Soares tijdens een lunch aan het zwembad van Casa do Ancoradouro, een van de vijf accommodaties te weten het ‘familiehotel’ met terracotta als thema. Rita: “De kleur is een ode aan de rode klei uit de Alentejo.” Binnen hangt ledlamp Heracleum die Bertjan Pot bedacht voor het label Moooi van Marcel Wanders. De naam verwijst naar de witte bloemetjes van Heracleum (berenklauw), een plant die volop bloeit in deze streek. “Ik houd van de craziness van Wanders”, zegt Rita. Behalve bij Casa do Ancoradouro kun je ook heerlijk eten in het ‘echte’ restaurant van Malhadinha. Hier zwaait chef Rodrigo Madeira de scepter onder supervisie van sterrenchef Joachim Koerper van restaurant Eleven in Lissabon. Rodrigo bereidt lokale seizoensgerechten, waaronder een fantastische salade van groenten uit eigen tuin. Beeldschoon zijn ook de desserts van pastry chef Leticia Silva, zoals de genache van kardemom met eetbare bloemetjes. Zij wordt bijgestaan door Joachims vrouw Cintia.

 

De beach club van hotel Sublime

Picknick onder de olijfbomen

Gasten van Malhadinha hebben keus uit tal van activiteiten. Een picknick onder de olijfbomen, een rit met de quad, een ballonvaart? Alles kan! Wij maken vandaag een rijtoer met Carlos, de rechterhand van Pedro Sousa: een paardenfokker die de manege van Malhadinha leidt. Carlos rijdt op Joca, fotografe Esther op Trincadeira, een eigenwijs paard dat graag gras hapt, en ondergetekende op de brave Otavia. Het zijn Iberische paarden, volbloed Lusitano’s. Het is een heerlijke rit, al briest Joca vaak en moet Trincadeira niezen van al dat gras. Na de rijtoer brengt een Jeep ons terug naar de suites waar het heerlijk afkoelen is in de privépool. Binnen staat een goedgevulde klimaatkast met 100% organische wijnen. De druiven zijn handgeplukt. De oogst gebeurt ’s nachts zodat de plukkers geen last hebben van de hitte. Naast tal van wijnen produceert Malhadinha olijfolie en honing. Een proeverij met wijnexpert Martin Aleixo is een must! Zelfs Esther, die geen druppel drinkt, luistert geboeid naar zijn verhaal. Aleixo ontkurkt onder meer een frisse verdelho, perfect bij oesters, en een robijnrode aragonez met tonen van zwarte peper. De tekeningen op de etiketten, zoals die van een gevlekte koe, zijn door de kinderen van de eigenaars gemaakt. Bij zonsondergang worden we opgehaald voor een picknick op het land. We wanen ons bijna op safari in Afrika als we met de Jeep langs de wijnvelden stuiven. Maar… we zijn toch écht in Portugal!

 

MASTERS MAGAZINE

Meer lezen over deze bijzondere plek? In de zomereditie van MASTERS een interview met Sven Kramer, een rijimpressie van de Bugatti Chiron Super Sport en een onderzoek naar het Effect van Max. Maar bovenal komen mensen aan bod die licht brengen in de duisternis. Zoals Henk Jan Beltman, die Tony’s Chocolonely overnam omdat je met een bedrijf de wereld mooier kan maken. Chef-kok Emile van der Staak, die de ambitie heeft om onze eetcultuur te veranderen en daarom kookt met planten en groenten die hij betrekt uit het voedselbos. Designer Nienke Hoogvliet, die natuurlijke zeewierverf als alternatief voor schadelijke textielverf heeft geïntroduceerd. En Anna Nooshin, die de huidige socialmediacultuur van de mooie plaatjes hekelt. In haar documentaire deelt ze ook de minder mooie aspecten uit haar leven. Stuk voor stuk mensen die vragen stellen, spiegels voorhouden, stappen maken. Stappen naar een gezondere wereld en meer begripvolle samenleving.

 

MASTERS #50