‘Dwangarbeiders van de weg’, zo betitelde in 1924 de Franse dichter en journalist Albert Londres wielrenners die vochten tegen de elementen, het parkoers en mét hun primitieve materiaal. De moderne wielrenner wordt op alle mogelijke vlakken wetenschappelijk begeleid en geprepareerd, weet de waarde van een zorgvuldig geboetseerd imago en koerst op een aerodynamisch gevormde fiets van vederlicht carbon. Alles is maatwerk tegenwoordig. Maar het lijden is gebleven. Weet ook wielrenner Wout Poels.
Tekst: Lex Stolk | Online redactie: Natasha Hendriks
Beeld: Fidel Bagan
Wout Poels (Venray, 1 oktober 1987) is gewend aan het beste van het beste. De Limburgse klimmer en winnaar van de 2016-editie van de oudste wielerklassieker op de kalender, Luik-Bastenaken-Luik, reed maar liefst vijf seizoenen voor Team Sky/Team Ineos van viervoudig tourwinnaar Chris Froome. Het Britse team bracht sinds de oprichting in 2009 een revolutie in de wielersport teweeg door zich te focussen op marginal gains. De kleinste verbeteringen die leidden tot opperste dominantie als het gaat om de Tour de France, de grootste en belangrijkste wielerwedstrijd ter wereld. Niets liet het team aan het toeval over. Materiaal en voeding, gewicht en vermogen van de renners, elk element van de wielersport werd geanalyseerd en waar nodig aangepast en verbeterd. Tot de ploegauto’s van Jaguar aan toe. Alles was tot in de puntjes verzorgd en bedacht. Dit was geen gewoon team.
Toch is het Poels gelukt voor 2020 een team te vinden dat kan wedijveren met zijn vorige ploeg. Als het gaat om de teamauto’s toch zeker, zou je denken bij het horen van de naam. De ploeg waar Poels in 2020 en 2021 voor rijdt is namelijk Team Bahrein McLaren. En als het gaat om het trekken van sprintjes wint elke McLaren het van elke Jaguar. Maar een wielrenner zit niet in een auto maar op de fiets. Na vijf seizoenen op een Italiaanse carbonfiets is Poels nu overgestapt op een opvallend gespoten Merida. Het exuberante papaja-oranje is een verwijzing naar de historische huiskleur van McLaren, en het wild contrasterende blauw en rood zijn de nationale kleuren van het koninkrijk Bahrein. Wat op papier als een vloekende kleurencombi klinkt, oogt in werkelijkheid als een energieke compositie. Alsof het wielerschilderij Dinamismo di un Ciclista uit 1913 van de Italiaanse futurist Umberto Boccioni tot leven komt.
In vroeger tijden reden wielrenners op fietsen gemaakt van losse stalen buizen. Een dergelijke fiets laat zich eenvoudig op maat lassen. Hightech carbon is iets heel anders. Voor het vervaardigen van carbon monocoque frames uit één stuk zijn dure mallen nodig. Een koolstofvezel maatfiets maken voor elke individuele coureur is simpelweg te kostbaar. Zelfs voor Team Bahrein McLaren. Maar voor Wout Poels levert dat geen problemen op: “Door te spelen met de lengte van de zadel- en de stuurpen en de keuze uit zeven framematen kom ik alsnog uit bij een fiets die perfect bij me past. Ik ben 1 meter 85, rijd met een zadelhoogte van 80,5 centimeter en dan blijkt een Scultura in de maat L het meest geschikt. Met een stuurpen van 12 centimeter past de fiets perfect. In mijn vorige ploeg reden we met Shimano en dat is gelukkig onveranderd gebleven. De remgrepen voelen vertrouwd en ik hoef niet te wennen aan een nieuw schakelsysteem.”
Imago is belangrijk in de wielersport en Team Bahrein McLaren presenteert zichzelf als een geoliede machine. En die machine moet glanzen. Niet alleen zijn de kleuren van de wedstrijdtenues, fietsen en teamauto’s perfect op elkaar afgestemd, ook wanneer het team zich buiten de wedstrijd presenteert, is de presentatie tiptop in orde. “Saville Row-kleermaker Cad & The Dandy hebben ons een maatpak aangemeten”, vertelt Poels. “Heel bijzonder zijn de knopen. Die zijn namelijk gemaakt van de aandrijfas van een McLaren Formule 1-auto. Het is wel leuk om eens iets anders aan te trekken dan sportkleding. Overigens zijn we op bezoek geweest in Woking, waar het hoofdkwartier van McLaren is gevestigd. Heel indrukwekkend. En ik zal je voor zijn, nee, we hebben geen McLaren van de zaak.”
Het tekent de ‘prof met passie’, zoals Poels zichzelf betitelt. “Als je geen passie hebt voor de sport, wordt wielrennen onmogelijk om te doen. Afzien op trainingen en in wedstrijden, de manier van leven, de opofferingen en de toewijding: dat is alleen op te brengen als je er écht van houdt. Het is ook een soort van modus waar je aan gewend raakt. Het lijden wordt vanzelfsprekend. Maar dat kan alleen als de moraal goed is.” En één van de manieren om de moraal op peil te houden is misschien een onverwachte. “Ik poets mijn fiets twee keer per week, want een schone fiets geeft moraal”, onthult Poels, die ambitieuze plannen heeft voor het ernstig gemankeerde wielerjaar 2020. “Ik heb al bewezen dat ik hoog kan eindigen in een wedstrijd die drie weken duurt. Dit jaar rijd ik voor eigen kansen. In een grote ronde en in de heuvelklassiekers. Vooral in een wedstrijd die drie weken duurt gaat het om de grote vorm en de kleinste details. Het winnen van een dergelijke wedstrijd is inderdaad maatwerk.”
Bestel alvast via onderstaande knop MASTERS met inhoudelijke reportages, geweldige fotografie en unieke merken, trends en plaatsen in de wereld.
© 2024 MASTERS EXPO. All rights reserved.
