Paul van Riessen is sinds januari 2021 de hoofdredacteur van Quote, de titel waarvoor hij in 2004 begon te werken. Van Riessen volgde een opleiding aan de School voor Journalistiek en werkte onder andere als redacteur bij televisieprogramma’s en als politiek verslaggever bij BNR Nieuwsradio. Inmiddels is Paul een kenner in de wereld van het grote geld. Hij weet hoe vermogens worden verdiend en hoe het vervolgens op een prettige manier kan worden uitgegeven. Irene van de Laar spreekt met de voyeur van ’s lands rijksten in de Prinsenzaal van het Amsterdamse De L’ Europe.

Tekst: Irene van de Laar

Beeld: Károly Effenberger

Waarom ben je ooit de journalistiek ingegaan?

“Ik wist als klein jongetje al dat ik dat graag wilde, omdat ik vrij nieuwsgierig van aard ben en het leuk vind om vooraan te staan op plekken waar het gebeurt. Ik kan slecht tegen verveling, en in de journalistiek gebeurt altijd wel wat. Als het ene brandje is uitgedoofd, ren ik naar het volgende. Je bent constant met andere verhalen bezig. Ik steek graag mijn neus in andermans zaken. Dat verveelt nooit. In die zin heb ik het goed gezien.”

Je werkte als parlementair verslaggever en deed een opleiding Journalistiek. Daar zitten niet veel raakvlakken met financiën en ondernemerschap bij. Wat trok je aan bij Quote?

“Ik werkte destijds bij BNR Nieuwsradio als parlementair verslaggever. Toen ik een beetje doorhad hoe het Haagse spel wordt gespeeld, was de lol er eigenlijk snel vanaf. Het was me te traag, te stoffig. Een goed moment om over te stappen naar de zakenwereld. Ik had als freelancer voor Quote wel eens een interview gemaakt met een sjeik uit Dubai, die niet verwacht had dat ik zijn ongepolijste woorden zo op papier zou zetten. Dus dat leidde tot nogal wat juridisch gedoe. Jort (Kelder, red.) vond die boze advocatenfaxen uit de Emiraten wel mooi, dus toen ik hem belde of hij geen baan voor me had, kreeg ik een maand later een bureautje op het Koningsplein. En waar mijn tijd op het Binnenhof me eerder leegzoog, vond ik bij al die ondernemers over wie we schrijven juist heel veel energie. Je wordt toch een beetje aangestoken door de ambitie van al die mensen die vanaf niets iets moois bouwen, die grote successen boeken. En daar tegenover staan dan weer de boefjes die de wereld van het grote geld willen betreden door buiten de lijntjes te kleuren. Ook die zijn leuk om te bestuderen. Daarnaast lag de sfeer bij Quote mij erg goed. Het zijn kwajongens met een wij-tegen-de-wereld-gevoel.”

Welk verhaal vertelt Quote?

“Het blad vertelt dat succes maakbaar is. Als je kijkt naar de Quote 500 bijvoorbeeld, zie je dat ongeveer twee derde van de mensen in die lijst met lege handen is begonnen. De weg daarna, met vallen en opstaan, met slimmigheidjes, met veel doortastend handelen en erg veel optimisme en doorzettingsvermogen, spreekt mij aan. Ik vind het ook leuk om te zien dat zo veel mensen die een zeker succes hebben bereikt, toch ambitieus blijven.De meeste Nederlanders dromen over witte stranden, vakanties en niets doen. Wij schrijven over mensen die zich daar allemaal in kunnen verliezen, maar die er toch voor kiezen om te blijven knallen, gewoon omdat ze dat spel heel tof vinden. Te zien hoe dat spel wordt gespeeld, een beetje als een sportverslaggever, vind ik heel leuk en inspirerend.”

In 2021 nam je het stokje over van Sander Schimmelpenninck. Welke koers vaar jij nu?

“Ik bewonder succes, maar ben ook niet blind voor de schoonheid van het conflict, stond ooit in mijn Twitter bio. Dus hoewel ik het tof vind om te horen hoe ondernemers zo ver komen, moet Quote natuurlijk geen clubblaadje worden. Als mensen raar gedrag vertonen, houden we ze graag een spiegel voor. En we diepen ook graag de verhalen uit die mensen juist liever niet in de openbaarheid brengen. Overigens zonder de verbetenheid die je bij andere journalisten soms ziet. We koesteren onze licht spottende toon. Want uiteindelijk laten we onze lezers vooral ook graag een beetje lachen. Sander bracht in zijn tijd iets meer opinie in het blad, hij is meer een meningenmachine. Dat ben ik iets minder. Maar Quote is niet opeens een ander blad sinds ik aan het roer sta. Ik werk er al twintig jaar, ook heel lang als adjunct. Dus ik druk er al jaren mijn stempel op.”

De titel Quote is een merk. Dat zijn Jort Kelder en Sander Schimmelpenninck ook. Is Paul van Riessen ook een merk?

“Nee, dat voel ik helemaal niet zo. Ik ben hoofdredacteur nummer zeven. 007 zeg ik altijd. Jort en Sander waren uitgesproken types die het leuk vonden om hun mening te ventileren, en nog steeds. En dat doen ze supergoed, want het zijn natuurlijk slimme gasten. Ik ben iets anders gebakken, en veel eerder de journalistiek ingegaan om te luisteren, te kijken, verslag te doen. Niet om constant te vertellen wat ik van dingen vind. Dus nee, reken er niet op dat ik de zoveelste clown word in het meningencircus. En het is al helemaal niet mijn ambitie om niet meer ongezien over straat te kunnen.”

Welk beeld heeft de redactie van je?

“Ik denk dat ze mij herkennen als iemand die hard werkt en hart heeft voor de zaak. Als een meewerkend voorman, dus. Ik ben in elk geval niet de generaal die ergens ver achter de linies roept hoe het moet, maar klim ook zelf graag het paard op, om de kogels om m’n oren te horen fluiten.”

Op wat voor publiek richten jullie je?

“Quote richt zich primair op ondernemende, ambitieuze mensen. Soms hebben die al een deel van hun dromen weten te realiseren, maar we zijn ook populair bij jongeren die graag leren van de arrivés die we in ons blad portretteren. Onze lezers kunnen ervan op aan dat we waar nodig kritisch zijn. Bijvoorbeeld als we zien dat entrepreneurs in hun jacht op succes stiekem bochtjes afsnijden. In die gevallen deinzen we er niet voor terug onze tanden te tonen, en waar nodig om door te bijten.”

In hoeverre is er een limiet aan de behoefte naar een steeds groter vermogen?

“Op een gegeven moment speelt geld geen rol meer. Het maakt in de praktijk niet zoveel uit of je nu 20 of 30 miljoen hebt. Het gaat die mensen veel meer om het spel. Zij willen winnen, en vinden het gaaf om het idee te hebben dat ze de slimste zijn, ze vinden het mooi om hun bedrijf te laten groeien en steeds groter te worden. Dat geld is al lang geen drijfveer meer, want ze hebben hun schaapjes op het droge. Dat ze toch vaak om zes uur ’s ochtends beginnen en tot elf uur ’s avonds werken is puur vanwege dat spel. Dat wordt te weinig gezien in Nederland, dat die mensen intrinsiek gemotiveerd zijn om iets moois neer te zetten en die groei te bewerkstelligen. Daar mag wat mij betreft wel eens wat meer aandacht en respect voor zijn.”

“Waar mijn tijd op het Binnenhof me eerder leegzoog, vond ik bij al die ondernemers over wie we schrijven juist heel veel energie”

 

Krijg jij geen vertekend beeld als je altijd met bovengemiddeld rijke mensen omgaat? Je woont zelf in Bloemendaal, daar is overigens ook geen Aldi te vinden…

“Ik begeef me ook vaak genoeg buiten de kringen van vermogend Nederland. We zijn in Bloemendaal gaan wonen omdat het een prettige plek is voor onze dochter om op te groeien, maar we hebben bewust gekozen voor een lagere school waarvan het plein bij het uitgaan niet vol staat met au pairs. We proberen een normaal wereldbeeld te creëren voor onze dochter. Een wereldbeeld dat ik zelf ook heb. Ik kom niet uit een rijke familie. Als ik een gat in mijn broek viel, werd er gewoon zo’n appeltje opgenaaid. Het is denk ik ook goed dat ik een beetje een buitenstaander ben in de wereld van de rijken, dat zorgt er namelijk voor dat ik me blijf verwonderen over wat ik er zie.’

Waar ligt de miljonairslat nu met de voortdurende inflatie?

“We hebben wel eens becijferd wat je nodig hebt om niet meer te hoeven werken. Een paar jaar geleden kwamen we uit op acht miljoen. Inmiddels is dat wel gestegen. Als je het bedrag hebt van elf miljoen, dan heb je het in principe goed voor elkaar en hoef je je geen zorgen meer te maken. Dan kan je elke dag op de golfbaan staan, mooie reisjes maken. Daar kan je lekker van rentenieren. Dat is misschien wel meer dan sommige mensen denken. Maar miljonairs zijn is tegenwoordig niet zo bijzonder meer, dat zijn honderdduizenden huishoudens die dat hebben met dank aan de overwaarde van een huis of een pensioenpotje wat je mee kunt rekenen.”

Aan welk tijdschrift spiegelt Quote zich internationaal?

“Als ik een interviewverzoek uitstuur naar iemand uit het buitenland, zeg ik altijd dat Quote een mix is tussen Forbes en Vanity Fair. Forbes natuurlijk vanwege alle lijstjes zoals de Quote 500 er ook een is. Vanity Fair vanwege de fantastische fotografie die we hebben, maar ook de ruimte om verhalen goed te vertellen. Maar onze ironische tone of voice is eigenlijk onvergelijkbaar, ook internationaal. ”

Jaarlijks verschijnt het paradepaardje van het blad: de Quote 500. Hoe komt deze lijst tot stand?

“Deze jaarlijkse uitgave is het meest diepgravende, langstlopende onderzoeksjournalistiekproject van Nederland. Het hele jaar door houden we natuurlijk bij welke deals er worden gesloten. Het echte rekenwerk begint in mei, daarna benaderen we dan alle 500 mensen die de cut halen. Veel van hen helpen ons verder, anderen gooien de deur dicht. Ook daar krijgen we energie van, hoor. We zijn voor elk spelletje te porren, ook die tussen kat en muis.’

MASTERS Magazine

Benieuwd naar de rest van het interview met Paul van Riessen? Deze editie van MASTERS wíl je hebben. Een mijlpaal in print, de grens opgerekt. Vernieuwend. Verrassend. Verbluffend. Met onder meer een zeer buitengewone gastredacteur. Een interview met de man die in 2015 de RvC van Ajax al wees op hiaten binnen de organisatie die nu aan het licht zijn gekomen. Merijn Zeeman doet uit de doeken hoe Jumbo-Visma zich heeft ontwikkeld tot een topsportbedrijf. Quoteman Paul van Riessen rekent uit hoeveel je nodig hebt om niet meer te hoeven werken. Sabine Riezebos legt uit waarin Bernardus zich onderscheidt van andere golfbanen. Een kijkje op de werf van Stratos Yacht, waar de ultieme boot voor zorgeloos vaarplezier wordt gebouwd. En verder onder meer de opkomst van robots (waar blijft de seksrobot?), Fake News en, exclusief in MASTERS: de ‘nieuwe Doutzen Kroes’.

Bestel hier MASTERS Magazine #56