Een Bugatti wordt in de autowereld door velen gezien als het ultieme op autogebied. Niet alleen in het verleden, toen Ettore Bugatti vanuit een kasteel Molsheim auto’s overhandigde aan de rich and famous, maar ook na de renaissance door Volkswagen in 1998. En dus worden ook in 2022 auto’s overhandigd aan rijke en beroemde aardbewoners vanuit hetzelfde kasteel in Monsheim. Alleen de auto’s zelf zijn wat veranderd. Car Master Erik Kouwenhoven ging op onderzoek uit. Een ritje in de Bugatti…Tekst: Erik Kouwenhoven
Online redactie: Mical Joseph”Wie aan komt vliegen in een helikopter om zijn nieuwe Bugatti te kopen of op te halen, hoeft niet lang te zoeken. Op het dak van de fabriek in een lieflijk stadje in de Franse Elzas is namelijk een meer dan levensgroot Bugatti-logo geschilderd. Nadat je door een hooggehakte hostess bent opgehaald van het heliplatform, loodsen ze je naar een grote lounge, alwaar butler Eric klaarstaat om je voor uitdroging te behoeden. Er hangt een enorm scherm waarop je jouw auto kunt configureren, maar niet voordat je een rondleiding hebt gehad door het kasteel en enkele werkplaatsen. Een van die werkplaatsen is het atelier. Normale mensen zouden dit een fabriek noemen, maar inderdaad heeft de assemblagehal meer weg van een werkplek voor extravagante kunstenaars dan van een autofabriek. Er is geen robot of lopende band te zien en ook de gebruikelijke herrie ontbreekt. Wel zien we veel mensen rondom verschillende auto’s in de weer. Feitelijk zijn er maar drie werkplekken waar tegelijkertijd auto’s in elkaar worden gezet. Alles eromheen zijn afwerk- en controleplekken. Want geen Bugatti gaat de deur uit voordat de auto minutieus is bekeken door een groot aantal extreem pietluttige controleurs.”
“Dat mag ook wel, want een beetje Bugatti kost tegenwoordig al snel een miljoen of vier. Neem nou de Chiron Super Sport waarmee we vandaag op pad gaan: die kost zo’n 3,4 miljoen exclusief belastingen. Dat betekent dat er qua bpm en btw al snel een miljoen bijkomt en dan hebben we nog niet eens de optielijst bekeken. En dan is er nog een tegenvaller: op dit moment verkoopt Bugatti geen auto’s, want de complete productie van dit model is uitverkocht. Ook journalisten hebben pech, want Bugatti heeft – gezien de geringe productie – geen eigen persauto’s. Gelukkig zijn er af en toe klanten die hun auto ter beschikking stellen als persauto. Dat heeft voor de nieuwe eigenaar niet alleen een prijsverhogend effect (wij snappen ook niet waarom), het heeft als bijkomend voordeel dat foto’s van zijn auto in alle autobladen wereldwijd worden gepubliceerd. En laat er nou net zo’n eigenaar van een verse Chiron Super Sport zijn die niet bang is om zijn kostbare bezit uit te lenen aan een aantal complete vreemden, die in de regel niet bang zijn om even door te stampen. Wel gaat een bewaker mee, in de vorm van Bugatti-testrijder en voormalig Le Mans-winnaar Andy Wallace. Nou ja, bewaker… Hij zit vooral naast je om te zorgen dat je alle sensaties van de 1600 pk sterke Super Sport optimaal kunt ervaren.”
“We hebben al vrij snel medelijden met de eigenaar van deze auto als we ons even wagen aan een stukje spirited driving. Op een regionale weg trap ik op aangeven van Andy het gaspedaal zo diep in als ik durf, waarna de auto wegschiet met een geweld dat opnieuw mijn bloedstroom doet kolken. Wanneer de bomen links en rechts van de weg samensmelten tot een groene waas en de bocht die twee seconden geleden nog heel ver weg was snel nadert, trap ik op het rempedaal. Dat vindt de Bugatti niet zo leuk, wat de onderzijde van de voorkant duidelijk laat weten door een licht schrapend geluid voort te brengen. Niets bijzonders als zoiets je overkomt in een gewone auto, maar dit is een Bugatti, waarvan een onderdeel zomaar een mille of dertig kan kosten. Andy zegt dat het geen kwaad kan, maar we horen hem bijna ineenkrimpen. Dat wordt vast weer een notitie in zijn logboekje, dat hij altijd bij zich heeft en waarin iedere kilometer met de Bugatti minutieus wordt verantwoord. Het lijkt alsof hij als testcoureur van Bugatti de mooiste baan ter wereld heeft, maar we geven het je te doen om het stuur in handen te geven van volslagen onbekende, vaak iets te snel rijk geworden miljardairs.”
“Als je een Bugatti koopt, ben je in de regel niet introvert en dat is maar goed ook. Want overal waar je rijdt, komt de wereld tot stilstand. Gesprekken stokken, voetgangers stoppen en schilders laten hun kwasten roerloos in de lucht hangen. De auto trekt als een magneet alle aandacht naar zich toe. Dat begint wanneer je de fabriekspoort uitrijdt en de eerste drie carspotters je auto al hebben gefotografeerd. In dorpen iets verder weg van Molsheim vallen mensen bijna van hun brommer als ze de blauwe bolide zien naderen en automobilisten stoppen midden op straat om alle indrukken van de auto goed in zich op te kunnen nemen. In Nederland is dat niet anders, zo vertelde een eigenaar van een Bugatti ooit aan zakenblad Quote. De man in kwestie had de auto na één uur rijden direct doorverkocht, nadat hij op de ringweg A10 bijna was ingesloten door joelende jongeren die half uit het raam hangend levensgevaarlijke capriolen uithaalden om de auto zo goed mogelijk te kunnen fotograferen.”
“Bugatti is in 1998 weer tot leven gewekt door de toenmalige VW-topman Ferdinand Piëch, nadat het in de jaren tachtig al eens tevergeefs was gereanimeerd door een Italiaans toeleveringsbedrijf. Nadat een handjevol modellen met de naam EB110 was geproduceerd, ging Bugatti failliet. Piëch wist het bedrijf dankzij de diepe zakken van moeder Volkswagen wel succesvol door te laten starten, zij het dat het bedrijf de eerste jaren behoorlijke verliezen leed. Die tijd ligt ver achter ons, ook al omdat Bugatti ontdekte dat de prijs eigenlijk nauwelijks een issue was. Want hoewel de bedragen van nieuwe modellen gestaag stijgen, krijgt Bugatti het voor elkaar om de gehele beschikbare productie voor de komende jaren uit te verkopen.”
Het hele interview lezen? In de zomereditie van MASTERS een interview met Sven Kramer, een rijimpressie van de Bugatti Chiron Super Sport en een onderzoek naar het Effect van Max. Maar bovenal komen mensen aan bod die licht brengen in de duisternis. Zoals Henk Jan Beltman, die Tony’s Chocolonely overnam omdat je met een bedrijf de wereld mooier kan maken. Chef-kok Emile van der Staak, die de ambitie heeft om onze eetcultuur te veranderen en daarom kookt met planten en groenten die hij betrekt uit het voedselbos. Designer Nienke Hoogvliet, die natuurlijke zeewierverf als alternatief voor schadelijke textielverf heeft geïntroduceerd. En Anna Nooshin, die de huidige socialmediacultuur van de mooie plaatjes hekelt. In haar documentaire deelt ze ook de minder mooie aspecten uit haar leven. Stuk voor stuk mensen die vragen stellen, spiegels voorhouden, stappen maken. Stappen naar een gezondere wereld en meer begripvolle samenleving.
© 2024 MASTERS EXPO. All rights reserved.
