Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Check in met Ivo Weyel

Twee dingen doet hij het liefst: reizen én zich in de watten laten leggen. Als geen ander weet Ivo waar je een kamer of suite moet boeken.

KREEFT BIJ CRISTÓ                                                                                                                       

Is er iets lekkerder dan verse Oosterscheldekreeft? Niet veel mijns inziens. En dan bij voorkeur te verorberen daar waar hij wordt gevangen, zoals nu betaamt in de eat local trend. Dan kom je vanzelf terecht bij restaurant Cristó, het idyllisch aan de Oude Haven gelegen restaurant van hotel Mondragon in Zierikzee. Het nieuwe hotel opende eind 2019, ging nauwelijks drie maanden later dicht wegens corona, maar heropende met de goedkeuring van de Michelingids die vermeldt dat ‘de juiste cuisson van de anjouduif de klassieke kennis van de chef verraadt, die verder eigentijdse zwierigheid op het bord brengt’. Naamgever Cristó Mondragon was in de zestiende eeuw de Spaanse bezetter van Zierikzee, die zich ontpopte als een ware vriend en helper van de bevolking. Hij resideerde hier en hangt nu levensgroot in de hal van het hotel, afgebeeld met een in een gevecht opgelopen blauw oog, wat hij uitermate stoer vond. De sommelier komt met verrassende wijnen bij de kreeft (“élke bereiding en elke saus heeft een andere wijn nodig”), maar – eenvoudig als ik ben – blijf ik trouw aan champagne. Niets gaat boven kreeft met champagne. Vooral het taartje met duindoorncompôte niet overslaan als toetje en dan natuurlijk blijven slapen, bij voorkeur in de Mondragon Suite, hoewel er ook, vreemd genoeg, een Hertog van Alva en een Philips II Suite zijn, twee heren die nou niet echt als vrienden der Neederlanden te boek staan. Ik zou zeggen: hernoem ze in de huidige tijdstrend respectievelijk tot de Smytegelt Suite (naar de plaatselijke antislavernijpredikant) en de Simon van Winter Suite (de achttiende-eeuwse Zeeuwse schrijver van een antislavernijtoneelstuk), dan staat politiek correct slapen hier in dit sympathieke hotel niets in de weg.

Mondragon.nl

FEEL LIKE A BORGHESE   

If it feels like a Borghese, sleeps like a Borghese and eats like a Borghese, it must be a Borghese. En inderdaad, in het Palazzo Borghese woonde vroeger deze prinselijke Italiaanse familie, leverancier van nogal wat magistraten, kardinalen, een paus hier en daar, en later ook een notoire Mussolini-fascist die in 1970 naar Spanje vluchtte na het plotten van een staatsgreep. Ze mogen dan niet gedeugd hebben, maar van kunst en cultuur hielden ze wel. Zoals dit Palazzo bewijst dat nu sinds kort onderdeel is geworden van het al tijden door mij geliefde hotel Vilòn in hartje Rome. Vilòn is kleinschalig (een Small Luxury Hotel of the World), prachtig ingericht rond een lommerrijke binnenplaats met hier en daar een ruïne. Hoewel de kamers en suites meer dan voldoen (mag ook wel, zou mijn moeder zeggen gezien de prijzen), is er nu het non plus ultra Palazzo Borghese Vilòn bijgekomen, een opulent geheel van duizend vierkante meter met onder andere vier slaapsuites (hoewel zelfs plek voor twaalf personen), een privé zwembad(je), sauna, gym, lapis lazuli badkamers, butlerservice en zeventiende-eeuwse plafondschilderingen waar zo veel op gebeurt dat je er uren naar kan liggen kijken. En het vreemde is dat dit geheel ‘maar’ rond de vijftienduizend euro per nacht kost, een schijntje als je het vergelijkt met een gewone suite voor twee personen die rond de tweeduizend per nacht schommelt (allemaal afhankelijk van het seizoen). Dus ik zou zeggen: trommel elf vrienden op en slaap voor iets meer dan duizend per persoon in misschien wel de mooiste hotelaccommodatie die Rome te bieden heeft.

Hotelvilon.com

FEEL LIKE A BRANSON                                                                                                                    

Ik kan me gelukkig prijzen dat ik me ooit als Sir Richard Branson heb gevoeld. Ik logeerde op Necker Island, zijn privé-eiland turned into hotelaccommodatie, waar ik me op een gegeven moment zó verveelde dat ik dacht: okay, dan doe ik nog maar eens het zoveelste rondvluchtje met de helikopter (zucht). De man heeft natuurlijk nog veel meer huizen, en hij transformeert het ene na het andere in huurbare logeeradressen. Onlangs opende hij er een op Mallorca, het Son Bunyola, een massieve burcht uit de dertiende eeuw die hij in 1998 kocht, tien jaar nadat hij eerder op het vakantie-eiland hotel La Residencia had gekocht en uitgebaat en begin jaren negentig weer doorverkocht aan LVMH. Branson heeft figuurlijk dus nogal huisgehouden op het eiland. Na vijfentwintig jaar ruzie met de plaatselijke overheid over de verbouwing (zo hooglopend dat hij het moegestreden weer verkocht in 2004, om de strijd toch weer op te pakken – Branson neemt geen no as an answer –, deze te winnen, waarna hij het in 2015 opnieuw kocht en drastisch ging restaureren. En nu gaat het eindelijk open, met zesentwintig kamers, 400 hectare grond, een olijvenboom- en wijngaard, 40 grasetende ezels (zo veel ecovriendelijker dan een leger tuinmannen) en een amandelboomgaard. De inrichting is licht, boers en simpel, een schoolvoorbeeld van understated luxury. De kamers en suites (vanaf 950 euro inclusief ontbijt) zijn aan de kleine kant maar uiterst plezierig en rustgevend. Voor wie groter wil, zijn er vier villa’s met meerdere slaapkamers. Maar de eenzame ligging van het hotel, de uitzichten over land en zee, de zwembaden, terrassen en parken, restaurants en bars zijn zo geweldig dat je toch weinig tijd op de kamer doorbrengt, dus doe mij maar een eenvoudige kamer.

Sonbunyola.virgin.com

MASTERS MAGAZINE #55

Dit artikel is afkomstig uit MASTERS Magazine. De magische najaarseditie van MASTERS Magazine is vanaf nu verkrijgbaar. Artificiële intelligentie is nu al niet meer weg te denken uit ons leven. Maar, is deze ontwikkeling iets om te vieren of te vrezen? Nemen Terminators de boel over of maken vriendelijke robots ons aardse bestaan nog gerieflijker? In deze editie wordt AI onder de loep genomen. Volgens filosoof Rowan Williams is het belangrijk om te onthouden dat AI, wat het ook doet, altijd imiteert. En dat wij ons als mens onderscheiden door vindingrijkheid. Een mooi voorbeeld is vastgoedondernemer André Snippe, die in Hoofddorp een hypermoderne stadswijk laat verrijzen. Of nautisch ontwerper Jurjen Eerkens, die met zijn Hytender een baanbrekende boot heeft ontwikkeld die vooroploopt in de verduurzaming van de jachtindustrie. Deze en meer vindingrijke ondernemers sieren de pagina’s van deze editie. Waarin ook wordt vooruitgekeken naar MASTERS EXPO | The MAGICAL Edition, onze exclusieve zakenbeurs óók ontsproten uit vindingrijkheid.

Bestel hier MASTERS Magazine #55