Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

ALEX DANIËLS, EIGENAAR REFLEX AMSTERDAM

Alex Daniëls is eigenaar van de prominente kunstgalerie Reflex Amsterdam. Hij vertegenwoordigt hedendaagse en internationaal bekende kunstenaars, waaronder Helen Beard, Harland Miller en Gavin Turk en topfotografen zoals David LaChapelle, Daido Moriyama en Araki. MASTERS vraagt zich af: wie showde Alex de kunstwereld en leerde hem de kneepjes van het vak?Tekst: Mical Joseph
Beeld: Reflex Amsterdam | Beeld in header: foto van de Britse fotograaf Miles Aldridge

Wat was jouw allereerste baan?

“Eigenlijk werkte ik al heel vroeg als puber naast school, bij mijn ouders eerst in de kledingzaak en later in de galerie, met name op beurzen als PAN Amsterdam en de TEFAF. Met mijn vader reisde ik daarnaast veel mee naar Parijs en ontmoette (internationaal) bekende kunstenaars waaronder Arman, maar ook Karel Appel en Daniel Spoerri. Door mijn werk in de galerie en de trips kwam ik in aanraking met deze business. Op de middelbare school kwam ik erachter dat ik naar de Rietveld Academie in Amsterdam wilde. Naarmate ik mijn talent ontwikkelde, werd kunst steeds belangrijker voor me. Ook lag het vak Kunstgeschiedenis mij goed. Ik besloot eerst Kunstgeschiedenis te gaan studeren, maar na een jaar stopte ik en kwam ik uiteindelijk tóch terecht bij de Rietveld Academie en koos voor de richting Sculptuur.”

Hoe ben je in je huidige werk terechtgekomen?

“In 2003 opende ik mijn eigen galerie en begon hier en daar met het ontwikkelen van tentoonstellingen en te handelen in kunst, maakte mijn eerste kunstboeken en reisde naar Japan, Rusland en USA om kunstenaars op te zoeken.”

Wie was jouw kruiwagen?

“Natuurlijk had ik twee gepassioneerde ouders die met kunst bezig waren, maar veel is ook organisch gegaan in mijn leven. Mijn vader had een heel flamboyante manier van zakendoen. Dat inspireerde mij, de chemie die hij had met zijn zakenrelaties was leuk, vrij en energiek. Mijn moeder was meer de diepe denker en wat voorzichtiger. Op de academie heb ik mijzelf ontwikkeld om ook daadwerkelijk iets in de kunstwereld te kunnen betekenen. Gedurende mijn carrière heb ik ook veel geleerd van kunstenaars en kunsthandelaren waarmee ik samenwerkte. Zo is er een Japanse dealer waar ik veel van geleerd heb. Hij leerde mij op serieus niveau, straight forward en zeer punctueel zaken te doen, maar ik voelde tegelijkertijd ook als dat op orde was ik mijn eigen Amsterdamse vleugje humor kon behouden! Ik merkte dat ik de Japanse zakenrelaties aan het lachen kon maken. Daarnaast werk ik al jaren samen met twee van Japans bekendste fotografen: Daido Moriyama en Araki; twee vedettes die mij enorm inspireren.”

Wie zou je nog in je galerie willen zien hangen?

“De kunstenaar waar ik lang mee ambieerde samen te werken is onder meer Michael Craig-Martin en dit gaat ook daadwerkelijk gebeuren.”

Schilderij van de Britse kunstenaar Helen Beard

Eén van de kunstenaars die in Reflex Amsterdam hangt is de befaamde David LaChapelle. Hoe ben je met hem in contact gekomen?

“Dat was letterlijk bellen, bellen, geduld hebben en nog eens bellen, stalken bijna. Totaal onbevangen belde ik op 23-jarige leeftijd naar de studio en vroeg ik of LaChapelle een show wilde maken. Uiteraard kwam ik in het begin niet verder dan de receptioniste en was hij vooral in die tijd altijd erg druk en gewild en met verschillende celebrities in de weer… Toch bleef ik gewoon contact zoeken totdat ik vier foto’s opgestuurd kreeg om te kijken of ik daarvoor klanten kon vinden. Binnen drie dagen tijd had ik deze foto’s verkocht en ging het balletje rollen.”

Wat is je allergrootste passie in je vak?

“Elke dag zie ik mogelijkheden in het zakendoen en in de kunstwereld. Het vak blijft mij inspireren. Ik zie nieuwe kansen, leer van mijn fouten. De passie is natuurlijk ook om met steeds betere kunstenaars te werken en telkens opnieuw mooie projecten te creëren. Ik ben hongerig naar het volgende en dat is niet alleen aan geld gerelateerd; het gaat telkens om talent, het nieuwe, het bijzondere en het onbenoembare opnieuw te vinden.”

Schilderij van de Duitse kunstenaar Iris Schomaker

Hoe speelt de galerie in op dit coronajaar?

“Het afgelopen jaar waren we veelal online bezig, waardoor we gelukkig stabiel door kunnen. We hadden veel meer tijd om de paar tentoonstellingen die we door lieten gaan, goed onder de aandacht te brengen bij het publiek. Daarnaast maakten we mooie boeken, limited edities met topkunstenaars. Ook heeft Reflex Amsterdam een nieuwe, tweede ruimte ontwikkeld: ‘The Residence’, een studio, office, private showroom, bibliotheek en galerie ineen waar onze kunstenaars of gasten op uitnodiging ook kunnen verblijven en geïnspireerd kunnen worden.  Hier ontvangen we ook klanten op afspraak. Het wordt een ruimte waar creatieven samen kunnen komen, waar uit ons archief werk of boeken bekeken kunnen worden en waar kunst tentoongesteld wordt in een andere setting dan uitsluitend de strakke muren van de galerie. Kunstenaars kunnen daar ook verblijven om werk te ontwikkelen en overdag functioneert het als kantoor en is ons team er aan het werk. Voor ons was dit jaar er één van blijven innoveren en inspireren.”

Wat is het grootste leermoment geweest in je carrière?

“Wat ik heel belangrijk vind is dat de kunstenaars en zakelijke partners waarmee ik werk, niet alleen maar financieel goed voor je moeten zijn, maar er ook een klik qua good feeling en een positieve en productieve energie moet zijn. Als er op dat gebied geen klik is, dan is er eigenlijk helemaal niks aan en houdt het ook op een gegeven moment op. Dan sta je met je team bij wijze van spreken je best te doen, maar is diegene geen leuk mens. Soms bijt je dan je tong eraf omdat het om geld gaat. Daarom hebben we nu steeds meer en meer een team van kunstenaars waar we op de lange termijn óók mee kunnen blijven werken, at the end maakt dat het werk juist lucratiever.”

Welk advies zou jij je 18-jarige zelf geven?

“Probeer iets meer dingen los te laten en te genieten van het leven. In het verleden had ik een enorme drive, controle en focuste ik mij heel erg op het einddoel. Hierdoor vergat ik alle andere dingen om mij heen en dat is soms zonde. Klinkt cliché, maar de weg en het avontuur naar het doel toe zijn natuurlijk net zo belangrijk.”

Ben jij voor iemand een kruiwagen geweest?

“Ik denk dat Reflex op haar manier zeker inspireert; of het nu om de Amsterdamse community gaat of daarbuiten. Leuk om te horen is dat internationale kunstenaars Reflex vaak een experience vinden en dat proberen we straks met de nieuwe ruimte alleen maar te versterken en verder te ontwikkelen.”