Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

Bouwen aan een duurzaam Nederland

Van hotels en huizen tot winkels en wolkenkrabbers; architect Diederik Dam heeft bijzondere projecten ontworpen. De liefde voor mooie gebouwen is hem met de paplepel ingegoten en hoewel tijdens zijn studie de twijfel toesloeg, is hij toch bij zijn vader Cees Dam gaan werken. Samen runnen zij Dam & Partners Architecten en bouwen aan een mooi en duurzaam Nederland. GASSAN sprak met Diederik Dam voor de nieuwste editie van GASSAN Magazine.Tekst: GASSAN
Beeld: GASSAN

Jouw vader is gerenommeerd architect Cees Dam, jouw moeder was grafisch ontwerper en zelfs jouw opa was architect. Wilde jij als kind al in hun voetsporen treden?

“Ik was er als kind nog helemaal niet mee bezig. Ik werd langs allemaal mooie gebouwen gesleept en zag het als een vanzelfsprekend onderdeel van mijn leven. Later, toen ik mijn studie architectuur bijna had afgerond, dacht ik pas na of ik wel echt architect wilde zijn.”

Heb je het gevoel dat je die kant op werd geduwd?

“Best wel. Ik ging op de automatische piloot naar Delft om architectuur te studeren. Ik had geen idee waar ik nou eigenlijk aan begon. Ik snap goed dat mijn ouders me een duwtje die richting op gaven. Er is aan de ene kant niks mooiers dan als je kinderen doorgaan met waar je aan hebt gebouwd, maar anderzijds gaat het ook om de autonomie van je kinderen en waar zij gelukkig van worden. Begrijp me niet verkeerd, ik ben gelukkig met wat ik doe, maar ik was nog maar 17 jaar toen ik ging studeren. Wat weet je nou als je 17 bent?”

Doe jij dat op een andere manier bij jouw kinderen?

”Ja, zeker. Als ouder is het één van onze hoofdtaken om de wereld van onze kinderen te vergroten. Toen mijn kinderen iets anders dan architectuur gingen studeren, voelde ik zelfs enige opluchting. Maar ik weet ook dat ze het allebei leuk vinden om met mij te werken, dus we moeten nieuwe vormen zoeken en kijken hoe we wel of niet samen kunnen werken.

Wat studeren zij?

“Onze oudste, onze dochter, heeft net haar master Graphic Branding & Identity afgerond aan de UAL in Londen. Ze is de grafische ontwerpkant op gegaan, net als mijn moeder. Mijn zoon studeert nog, hij doet Science, Business & Innovation aan de VU in Amsterdam. Hij is geïnteresseerd in architectuur en bouwen, maar dan aan de innovatieve kant; hoe de wereld verandert en of hij daar in het verlengde van architectuur een rol in kan spelen.”

Waarom koos jij ervoor om toch architect te worden?

“Ik hou van mijn vak en het ontwerpen en ik ben trots op wat ik doe en heb gedaan. Maar toen ik op mijn tweeëntwintigste bijna klaar was met mijn studie was ik heel gedecideerd om te stoppen en filmregisseur te worden. Al tijdens mijn middelbareschooltijd maakte ik veel animaties en ik besloot om te switchen. Mijn vrienden zeiden dat ik nog even moest doorzetten, zodat ik een universiteitsdiploma op zak had. Ze hadden gelijk en ik heb het afgemaakt.

Ben jij na het afstuderen gelijk voor je vader gaan werken?

“Na mijn studie waren me heel blits twee banen aangeboden in New York. Ik kon daar over zes maanden beginnen en zou tot die tijd als overbrugging bij mijn vader werken. Lang verhaal kort; ik ben nooit meer vertrokken. Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met dat verhaal, want ik vind het een gemis dat ik niet naar New York ben gegaan. Als ik het over kon doen, zou ik het anders hebben gedaan. Er is veel meer te zien in de wereld.

Het hele interview met Diederik Dam is nu te lezen in de nieuwste editie van GASSAN Magazine. Lees hem hier.