Even niet ronddobberen op een cruiseschip, flaneren over een met pijnbomen omzoomde boulevard, het badlaken uitrollen op een tropisch strand? Ivo Weyel bekijkt het van de zonnige kant: op vakantie in eigen land heeft ook zo zijn voordelen. “De wolf is terug in Nederland, dus waarom ik dan niet?”
Tekst: Ivo Weyel | Online redactie: Natasha Hendriks
Beeld: Herman van Heusden
Bij The Duke Club is Butler Hans omnipresent. Als je hem nodig hebt, komt hij er altijd net aan. Je vraagt je af of hij niet gekloond is, of er niet meer butlers Hans rondlopen. Als we bij The Duke Club aankomen rijden, komt hij ons al tegemoet, in strak zwart pak met zwarte handschoenen en slangenleren cowboylaarzen, een mix van Herman Brood en Bobby Lee Thornton. Een dag eerder had hij gebeld om te informeren wat voor drank we in onze minibar willen, of we antiallergische kussens nodig hebben, of er nog speciale wensen zijn. Ik zei doe maar champagne, altijd en overal, dan heb je geen kind aan me.
The Duke Club is uniek in ons land. Deels een businessclub met een ledenprijskaartje van 35.000 euro per jaar, deels hotel. Honderd man personeel loopt er rond. Er is geen receptie in The Duke Club, geen balie. Er is butler Hans. Hij brengt ons naar de suite. Die is groot. Het bed is groot, de televisie is groot, de badkuip, de douche, alles is groot. The Duke Club zelf is ook groot, 85 hectare grond met een 18 holes golfbaan, een arboretum, wandel- en fietspaden en waterpartijen.
De oprijlaan van Het Roode Koper is lang en kronkelig. We zijn omsingeld door manshoge rhododendrons (rhodo’s noemen ze die hier). De hotelvilla is in 1912 door de Van Limburg-Stirums gebouwd en oogt zoals een chique villa in Nederland al eeuwen hoort te ogen: mooi zonder overdaad, meer huiselijk dan imposant, rijkdom in camouflage. Vijf vaste tuinlieden zorgen voor de gigantische parktuin met heggen en hagen en zichtlijnen tot in den einder.
Het ligt op de Veluwe, midden tussen de nu en dan over het hek springende reeën en ander springvee. Ik zit op het terras en drink een glas Pertois-Moriset champagne, een trouvaille van de sommelier. Ik kijk over het perfect gemaaide gazon en zie een automatisch maaimachientje uit de bosjes tevoorschijn komen dat als een speelgoedautootje rondrijdt. De tuinlui doen dus niet alles alleen. Michelinchef Dennis van den Beld ook niet, maar door alle coronaregels mag de voltallige keukenbrigade niet tegelijk in de keuken, dus is er – zoals in alle restaurants momenteel – een menu in plaats van à la carte. Hij serveert ons eigenhandig de ravioli met schuim van gerookte kaas en het in zijn eigen jus rosé gebraden ree met appel, chioggia biet en gekonfijte uitjes. Om dit er allemaal af te bewegen zijn er hotelfietsen, tennisbaan en een zwembad. En mocht u eigen paarden hebben, zijn die van harte welkom in de stallen. Veel gasten komen hier paardrijden en slapen dan in het Manegehuis, de voormalige stallen die nu zijn omgebouwd tot riante privévilla voor het hele gezin. Met, indien gewenst, privékok aan huis. Hoe coronaproof wilt u het hebben?
Bestel via onderstaande knop MASTERS met inhoudelijke reportages, geweldige fotografie en unieke merken, trends en plaatsen in de wereld.
© 2024 MASTERS EXPO. All rights reserved.
