Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

HET RIJK VAN GAME OF THRONES

In Noord-Ierland en Donegal, een graafschap in het noordwesten van Ierland, vind je zo veel ruigs en moois, van kliffen tot kastelen en van grotten tot graslanden. Niet zo vreemd dat de locatie scouts van Game of Thrones hier veel settings voor de serie vonden. De aankomsthal van Belfast International Airport hangt vol met grote posters die daarnaar verwijzen. Welkom in ‘the real Westeros’.

Tekst: Bart-Jan Brouwer | Online redactie: Natasha Hendriks
Beeld: John van Helvert

Iets voor de geschiedenisboeken

Wij komen aan op een dag dat Noord-Ierland geschiedenis schrijft: volgens de krant is met 30,4 graden de hoogste temperatuur ooit gemeten in het land. De dame achter de balie van Enterprise Rent-A-Car weet het wel zeker. “It has never been so hot”, verzucht ze met parelend voorhoofd. Even later rijden fotograaf John van Helvert en ik met de airco op max richting het centrum van Belfast, de stad die eerder op andere fronten de geschiedenisboeken haalde. Zo werd hier de RMS Titanic gebouwd en te water gelaten. Op de plek waar vroeger Harland & Wolff was gevestigd, destijds de grootste scheepswerf ter wereld, bevindt zich nu het restaurant van Titanic Hotel. Sterker nog: waar wij ons tegoed doen aan Shipyard Chowder, dikke soep met stukken schelvis, zalm, heek, mosselen en garnalen, werden vroeger de schetsen van de beroemdste boot ooit gemaakt. Wanneer wij later door Titanic Belfast lopen – een glimmend, naar de boeg van een schip gevormd, gebouw dat in 2012 voor een bedrag van 110 miljoen euro werd opgeleverd – zien wij in zwart-wit het interieur van het restaurant terug waar wij zo-even waren. Op de tafels geen soepkommen en glazen bier, maar grote vellen papier en tekengerei. Je ziet hoe elk stuk schip met de hand in elkaar werd getimmerd; bezoekt virtueel alle dekken, van machinekamer tot eersteklas hutten; gaat mee op de noodlottige reis in 1912…

Indringers

De volgende dag verlaten we Belfast en rijden via de Causeway Coastal Route naar het noorden. Een door bosschages omzoomd bochtenparcours leidt ons langs een door zonneschijn glinsterende zee naar Glenarm Castle. Dit kasteel behoort al zo’n vierhonderd jaar toe aan de MacDonnel’s. Klinkt Schots? Klopt. Het betreft indringers uit lang vervlogen tijden die zijn blijven hangen. Eerst resideerde de familie in Dunluce Castle, dat was gebouwd op een basalten klif aan de noordkust van Noord-Ierland. Glenarm was hun hunting lodge. Toen de klif gedeeltelijk instortte en de keuken van Dunluce meenam de peilloze diepte in, besloot de familie met Schotse roots haar intrek te nemen in Glenarm Castle. Daar woont nu burggraaf Randal MacDonnel. Het kasteel mogen we niet betreden, wel het ruim zeshonderd hectare omvattende land eromheen en de tuin uit 1735.

Migrerende zalm

In het pittoreske dorpje Cushendun, met zijn schilderachtige huisjes en traditionele pubs, nemen we de Torr Head-route: een weggetje dat zo smal is dat je er zowel links als rechts rijdt. We slingeren langs de kust, vanwaar we door het heldere weer Schotland in de verte kunnen zien liggen. Na de rustige route langs Torr is het wennen aan de drukte in Ballycastle. Het lijkt de Stadhouderskade op een donderdagse namiddag wel. De meeste mensen komen van of gaan naar de twee grote highlights in deze buurt. Carrick-A-Rede Rope Bridge is een touwbrug die het eilandje Carrick-A-Rede met het vasteland verbindt. Werd die sinds 350 jaar geleden vooral gebruikt voor het vangen van migrerende zalm, tegenwoordig is de brug een toeristenattractie.

Zelfgebakken taart

Blackrock House is een vijfsterren boetiek-bed & breakfast. “En afgelopen jaar uitgeroepen tot de beste B&B van Noord-Ierland”, vertelt eigenaresse Nicola Neill trots. En dat mag ze ook zijn: ze heeft eigenhandig een paradijsje geschapen, in natuurlijke kleuren en met fraaie kunstwerken die passen bij de omgeving van zee en zand. Bij de ontvangst worden we onthaald met koffie en zelfgebakken taart, die we nuttigen op het terras met uitzicht op het strand, de boulevard en de haven van Portrush. Tel daarbij op dat deze luxe B&B vlak bij de Royal Portrush Golf Club ligt, waar volgend jaar de English Open wordt gehouden, en je kunt met recht spreken van een A-locatie. En A-service!

The Kingsroad

Achter dat laatste waren de locatiescouts van Game of Thrones ook gekomen: Noord-Ierland biedt zo veel moois, van grillige krijtkusten tot bruisende zeeën, van verlaten kastelen tot uitgestrekte grasvelden. Hier vonden ze de perfecte setting voor onder meer The Iron Islands, Winterfell en Storm’s End, om maar een paar locaties uit de serie te noemen. De aankomsthal van Belfast International Airport hangt vol met posters met teksten als ‘Winterfell is here’, ‘Westeros is here’, ‘Dorne is here’ en ‘The Wolf’s Wood is here’. De boodschap is duidelijk: in Noord-Ierland loop je feitelijk door de wereld van Game of Thrones. Het land wordt daarom ook wel gekscherend ‘the real Westeros’ genoemd (Westeros is het mythische continent waar het grootste deel van de serie zich afspeelt; red.).

Het oog van de natuur

De volgende dag staan John en ik op een andere set, die van Star Wars: The Last Jedi. Daarvoor was gefilmd in het meest noordelijke punt van Ierland: Malin Head, een landtong in graafschap Donegal. Je waant je, inderdaad, op een andere planeet. De ruige leegte, de steile kliffen, de onherbergzaamheid, de kolkende oceaan die zijn golven schuimend tegen de grillige rotsen stukslaat. Hoogtepunt is Hell’s Hole, waar de zee met kracht wordt samengeperst in een nauwe kloof en brullend een uitweg zoekt. Wat een geweld! Alles is groter en groots in dit gebied. Neem Five Fingers Strand: een strand dat is ingeklemd tussen duinen die wel dertig meter hoog zijn, de hoogste van Europa. Een plek om eindeloos te dwalen. Malin Head is het oog van de natuur, waar al het moois samenkomt. Vandaar kun je via de Wild Atlantic Way de kust van Ierland richting het zuiden volgen.

Irish beef

De volgende dag rijden we langs weilanden vol Irish beef richting het schiereiland Fanad Head. De navigatie laat ons in de steek en onderweg vragen we aan een oud baasje of we wel goed gaan. Zijn Ierse tongval is nauwelijks te volgen, maar zijn gebaren duiden erop dat we veel bochten kunnen verwachten. In een van die bochten hebben we magnifiek zicht op Ballymastocker Bay, door de Britse krant The Observer ooit ‘het mooiste strand ter wereld’ genoemd. Tegen het einde van de oneindige kronkelweg doemt Fanad Lighthouse op, de vuurtoren die al langer dan tweehonderd jaar probeert te voorkomen dat schepen op de klippen lopen. Vanaf dit punt kun je Malin Head zien liggen en Lough Swilly, een inham van fjordachtige proporties.

Showbizz

De kamers in Glenveagh Castle zijn bij lange niet zo groot als die in Harvey’s Point, ons onderkomen voor de nacht. “Daar past mijn hele huis in”, grapt John wanneer hij de deur van zijn DeLuxe Suite opent. Hij heeft de beschikking over onder meer twee ruime fauteuils met voetenbank, een tafel met stoelen, wandkast, televisiekast, bureau, twee tweepersoonsbedden, een chaise-longue, tweepersoons jacuzzi en keukenblok. Harvey’s Point is vijf jaar achter elkaar uitgeroepen tot ‘beste hotel van Ierland’ en kan bogen op een award winning restaurant. Daar doen wij ons, terwijl we uitkijken op het meer waaraan het gelegen is, tegoed aan verse zeeduivel en zeebaars.