De in Zuid-Afrika geboren Albert Potgieter was fysiotherapeut, maar werd meubelontwerper toen hij zich in 2017 in Rotterdam vestigde. Niet alleen het houtsnijwerk van zijn grootmoeder inspireerde hem. Ook zijn professionele ervaringen met het menselijk lichaam – kijken en voelen – gebruikt hij in zijn manier van ontwerpen. Potgieter kiest uitsluitend hardhout, waarvan de veelzijdigheid hem blijft verrassen. Voor zijn Ahadi bijzettafel koos hij gevarieerde houtsoorten met een eigen nerf en kleur. Hij zaagde en schaafde ieder blokje individueel en stapelde de elementen tot een sculpturaal meubel. Sommige blokjes zijn afgeschuind en zorgen voor een ‘natuurlijke afvoer van (zwaarte)krachten’. Potgieter laat zich graag inspireren door de structuren van bladeren en bomen en rimpelingen in het water. Hij is tevens een idealist die met zijn design en kunst mensen hoopt te bereiken en te helpen die minder fortuinlijk zijn dan hijzelf. Met zijn duurzame meubels op maat wil hij de maatschappij iets teruggeven.
Door het creëren van een interactieve ervaring onderzoekt Error, een interactieve kunstinstallatie van Maria Levengarts, de impact van ons handelen op anderen. Het middelpunt van de installatie is een tafel die is ontworpen voor gezamenlijk gebruik, maar met een twist: wanneer één persoon zijn mok van de tafel haalt, zorgt een mechanisme ervoor dat de andere mok de tafel uit balans brengt. Dit onderstreept het belang van het bewust zijn van onze omgeving en de potentiële impact die onze acties op anderen kunnen hebben.
In haar onderzoek naar onze relatie met de natuur heeft ontwerper Carolijn Slottje overeenkomsten gevonden tussen de karakteristieke patronen van kant en de groeipatronen van planten, bonsaibomen in het bijzonder. Door overbodige geworden kantwerken te combineren met de schoonheidsprincipes van de dwergboom, heeft zij een tijdgeestbestendig object gecreëerd. In Lacebark Bonsai wordt de traditionele Japanse kunstvorm gecombineerd met de herwaardering van kantwerk. “Tijdens de Dutch Design Week heb ik de bonsaiboompjes voor het eerst laten zien. Waar ik zelf niet aan gedacht had, maar wat ik wel hele mooie reacties vond, was of ik ook boompjes maak van geërfd kantwerk. Het komt voor dat het er kantwerk in een erfenis zit, en dat de erfgenamen het vanwege de herinnering niet weg willen gooien, maar het als kantwerk zelf niet in huis willen toepassen. Ik kreeg zodoende een paar keer de vraag of ik daar een ‘herinneringenboompje’ van zou willen maken.”
In de metershoge glazen gordijnen van de Venezia collectie lijkt het water van de Venetiaanse lagunes zich te weerspiegelen. Grijze, groene en blauwe tinten, glinsterend in rijke variaties, veroorzaken een sprookjesachtig effect. Het Venezia project dat ontwerper Elisa Ossino uitvoerde in samenwerking met Wonderglass, bestaat uit hangende velden van glas. Deze zijn opgebouwd uit kleine stroken, welke met transparante draad aan elkaar zijn bevestigd. De gordijnen fungeren als scheidingswand en zijn leverbaar in rechte, golvende of ronde uitvoeringen. Vormen en patronen kunnen op maat worden gevarieerd. De relatief jonge firma Wonderglass blijft verrassen met creatieve en onderscheidende experimenten in glas. Gebruikmakend van een internationaal arsenaal aan architecten en ontwerpers, waaronder het Japanse Nendo, de Engelse architect-ontwerpers John Pawson, Tom Dixon en Paul Cocksedge.
Elisaossino.it | Wonderglass.com
Fotograaf Hans van Asch presenteert zijn nieuwe fotoserie Space Invaders. Een portret van tuinvogels die in zijn achtertuin op zelfgemaakte brutalistische vogelhuizen landen. ‘Vrij als een vogel’ versus abstracte architectonische vormen stellen vragen over leefbaarheid.
© 2024 MASTERS EXPO. All rights reserved.
