DB WATERMAN, KUNSTENAAR

“Zeven jaar geleden begon ik met het hergebruiken van papier, tijdschriften en allerlei andere materialen. Op dat moment kon ik mij geen schildermateriaal veroorloven. Ik stond financieel helemaal op nul. Maar omdat ik toch kunst wilde maken, verzamelde ik alles om mij heen wat ik kon vinden om het vervolgens her te gebruiken. Dit heeft geresulteerd in een voor mij compleet nieuwe manier van werken die ik vandaag de dag nog steeds gebruik, maar helemaal uitgebreid en geperfectioneerd heb. Ik gebruik graag het papier uit tijdschriften en oude boeken voor mijn collage werk. Ook werk ik met veel verschillende materialen zoals acrylverf, aquarel, oliepastels en potlood. Mijn penselen zijn meestal oud en versleten omdat ik er heel grof mee werk. Daarnaast is mijn stanleymes een populair stuk gereedschap en verzamel ik ook allerlei materialen die ik als stempels bovenop het werk kan gebruiken. In mijn werk A bit of happiness is dat goed te zien. Laag op laag van tijdschrift pagina’s en acrylverf. Daar bovenop potlood en pastelkrijt.”

“Kinderen zijn voor mij een inspiratiebron. Hun vermogen om elke nare situatie te overstijgen is verbazingwekkend. Tikkertje spelen in de ruïnes van een gebombardeerde Syrische stad, voetballen in de meest ellendige buurten: ze zijn altijd op zoek naar het licht. Zij zullen de toekomst redden die onze generaties echt hebben verknoeid en ons er niet eens de schuld van geven. Als we het kind maar wat meer in onszelf konden houden, zouden we niet in zo’n puinhoop zitten. Kunst kan ons helpen onze kinderlijke onschuld terug te vinden. Saturday Swing is hiervan een goed voorbeeld. Dit mixed media / collage kunstwerk is mijn meest populaire werk. Het hangt op dit moment in een galerie in New York: Muriël Guipin Gallery, Soho, New York.”

“Dit is hoe ik werk. Ik gebruik in mijn kunstwerken originele foto’s, allerlei soorten papier, acrylverf, oliepastels, inkt, krijt en potlood. De diversiteit aan middelen die ik nu kan gebruiken is voor mij onmisbaar gebleken. Ik wilde dat mijn werken transparant waren en diepte kregen. Dat was de grootste uitdaging die collage kunst mij stelde: het meedogenloze gebrek aan transparantie. Het vinden van een manier om de effecten van transparantie na te bootsen die vooral aquarelverf kan hebben. Dat was voor mij een echte uitdaging. In mijn schilderijen en collages probeer ik het totaal van mijn creatieve werk te laten zien. Laag op laag van verschillende materialen en allerlei technieken, die allemaal zichtbare sporen achterlaten in de afgewerkte stukken. Als voorbeeld voor de transparantie heb ik gekozen voor het werk It Seemed Such a Good Idea. Deze collage was gekozen om in het hele Verenigd Koninkrijk te worden tentoongesteld in een openluchttentoonstelling met reclameborden. Deze tentoonstelling – die te zien was op treinstations, metro’s en openbare plaatsen – vertegenwoordigde een publieke demonstratie van steun voor actie tegen klimaatverandering. Na afloop werd mijn werk verkocht en nu hangt het in een kantoor in Londen.”