Search
Close this search box.
Search
Close this search box.

DE NIEUWE CHIC VAN KNOKKE

Knokke staat bekend om haar glorieuze verleden, en niets lijkt de mondaine badplaats – die drijft op luxe, met een hoge dichtheid merkwinkels, toprestaurants en een golfbaan tussen de rode pannendaken – ook een glorieuze toekomst in de weg te staan.

Tekst: Ivo Weyel | Online redactie: Natasha Hendriks
Beeld: Herman van Heusden

Knocke met ck

Knokke was vroeger chic. Toen heette het nog Knocke, met ck, en stond er Sur Mer achter. Dat was in de negentiende, begin twintigste eeuw. Nu heet het Knokke, met dubbel k en zonder Sur Mer, en is het vooral duur. Twee hap-slik-weggarnalenkroketjes kosten bij Rubens 24 euro. De Rolex wordt dit jaar rosé gedragen. De tas à la mode is (op herhaling) de Kelly van Hermès. Voor de mannen is een kasjmier trui in een pasteltint van Éric Bompard een must; deze wordt losjes over de schouder gehangen, de mouwen aan de voorkant gesloten middels een Knokse knoop. De riem (his/hers) is zonder uitzondering van Hermès. Geen wonder dus dat er altijd een rij staat voor de Hermès-winkel aan de Kustlaan (het shoppingmekka), waar slechts vijf mensen tegelijk naar binnen mogen wegens corona. Het handpompje met ontsmettingsmiddel voor de deur is verpakt in een suède oranje Hermès-zakje.

Frigoboxtoeristen

Knokke heeft een glorieus verleden. Het was de chicste badplaats aan de Noordzeekust, waar de adel mixte met de grootste beroemdheden uit die jaren, die optraden in het toen wereldvermaarde Casino, een waar kunstpaleis à la mode. Marlene Dietrich, Ella Fitzgerald, Charles Aznavour, Sarah Vaughan, Frank Sinatra, you name it. De statige villa’s en appartementengebouwen langs de zeeboulevard hadden namen als Au Grand Chic, Bellevue, Eden Roc, Beausite, Monte-Carlo, Villa la Rève en Beau Lac. Geen woord Vlaams was er toen bij. Het elegante hotel La Réserve, ooit hét hotel ter plaatse, waar iedereen die iemand was logeerde, is tegen de vlakte gegaan om plaats te maken voor een kolos van een conferentiehotel met luxueuze appartementen.

Château-allure

Wie z’n oog heeft laten vallen op een huis, bij voorkeur vrijstaand, komt voor dat bedrag nergens aan de bak. Knokse villa’s zijn notoir duur. En bijkans zonder uitzondering wit (en wit betekent hagelwit, want een beetje bladderende verf duidt op achterstallig onderhoud, wat zich weer vertaalt in geen-geld-voor-de-schilder, en daar wil hier niemand van worden beschuldigd), met een rood pannendak. Dat is namelijk verplicht, met name in Le Zoute (spreek uit ‘le zoet’), de meest exclusieve wijk. Het is ooit per decreet ingesteld om het stadsaanzicht monotoon te houden en burgemeester Lippens ziet daar nog steeds persoonlijk met harde hand op toe; uitzonderingen worden niet getolereerd.

Operation Switchback

In alle opulente luxe van Knokke is het goed even te ontnuchteren. Het verleden was immers niet alleen maar glamour en feestende gekroonde hoofden wat de klok sloeg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft hier een van de bloedigste veldslagen uit de Belgische geschiedenis gewoed: de bevrijding van West Zeeuws-Vlaanderen en Noordwest Vlaanderen, bekend als Operation Switchback. In het alleszins de moeite waard zijnde For Freedom Museum zijn strijddecors nagebouwd met bijbehorend keihard klinkend bommengeweld en mitrailleurvuur, de natuurgetrouwe poppen gekleed in originele uniformen die doorzeefd zijn met kogelgaten en ander oorlogsgewelddadige sporen, gruwelijk en aandoenlijk (vanwege de bijna kinderlijke simulaties) tegelijk.